człowiek wielkiego serca jak zwykle zostaje sam nikogo nie obchodzi

czasem jest trudno wrócić w pewne miejsca, zwłaszcza gdy nikt nie zapyta jak się czujesz, jak się trzymasz. Niby Cię lubią i jak Cię dłużej nie ma to nie to im Ciebie brakuje. przestałam w to wierzyć w tą ich radość bo to takie ludzkie gadanie

ale to się nie przekłada bo nikt się nie odezwał, nikt ni zwrócił uwagi że w ostatnim tygodniu września byłam jak zoobie, a człowiek przeżywał tragedię. Myślami był gdzie indziej. brakuje takiego zainteresowania, takiej ludzkiej życzliwości. w tych czasach jesteśmy tak skupieni na swoim, na swoich problemach, że zapominamy o drugim człowieku 

" JA TU NIE PASUJE NIE NADAJĘ SIĘ DO ŻYCIA W SPOŁECZEŃSTWIE "

już nie wierzę w to że ktoś odczuwa moją nieobecność. bo skoro czuł brak to można napisać lub zadzwonić. bo człowiek który jest w żałobie i nie jest w stanie gdzieś wrócić lub nie wypada by gdzieś wrócił lub poszedł. to chce poczuć że jest ważny, ja nie odczułam że jestem ważna, że jestem lubiana. poczułam się jakaś niepotrzebna. tak każdy ma problemy ale czasem trzeba zwrócić uwagę na drugiego człowieka

ale czasem w pewnych momentach trzeba być człowiekiem, pokazać że jest ważny 

wracając na zajęcia przypomniała mi się cała ta sytuacja z babcią.

w tym roku nie będę pisać nic na temat świąt, na temat prezentów. bo nie mam do tego głowy, raczej mam pragnienie by ktoś pomyślał o mnie 

ja raczej ma takie rzeczy które mi się podobają czy są z takiej drożdszej pułki ale na takie rzeczy nie stać mnie i moich bliskich